Gisteravond lekker gegeten in het restaurant beneden. De eigenaar schoof ook nog even aan, nieuwsgierig naar wat vijf van die kampioenen nou uitspoken op zo’n dag. De beste man was er enorm van onder de indruk van onze (behoorlijk door de drank aangedikte) prestaties. Na een eindversnapering zijn we voldaan huiswaarts gekeerd om te evalueren. De evaluatie verliep ontspannen en rond 23.59 uur zijn we naar bed gegaan.

Vanochtend op tijd opgestaan (denk ik). Toen ik vanuit mijn slaapkamer naar de woonkamer liep kwam ik onze grootste renner tegen die met een enorm slot de slaapkamer kwam uitlopen. In eerste instantie dacht ik, wat heeft ie daar nou mee gedaan. Meteen bekroop mij het gevoel dat ik het ook helemaal niet weten wil. Ieder heeft zo zijn eigen fetisj denk ik.

Onze oliezoeker had wederom voor een fantastisch ontbijt gezorgd, een aanwinst voor het team deze kanjer. Lekker gegeten en gedronken en wederom de fietsen schoongemaakt (man man wat plakt dat Limburg toch). Ook nog ff een route in elkaar gezet, via Simpelveld en Bocholtz (ja op visite bij onze oosterburen) naar Vaals. Vanaf Vaals via Epen, Slenaken terug naar het huisje. Een rondje drielandenpunt bij Vaals zal de goede lezers zijn opgevallen. Hoogste punt van Nederland met 328 meter zegt men. Niets is minder waar, het hoogste punt van Nederland ligt in Simpelveld, dit met een hoogte van 334 meter. Hebben we zelf gecontroleerd, basta!! Om 11.00 uur nog even naar de lucht gekeken, maar nergens wolken te zien, dus op stap met de Zonnebloem.

De Limburgse heuvelen hebben vele gezichten, één ding hebben ze echter gemeen, de klimmen zijn venijnig. Zo ook de berg bij Vaals die naar het drielandenpunt voert. Onze olieman zat in de verkeerde versnelling en ja hoor, de benen stagneerden reeds naar 4 meter klimmen en de beste man viel om. Hij kwam gelukkig goed terecht (tussen een Porsche en een BMW). Na oliepeilcontrole van beide wagens hebben we met z’n vieren weer in het zadel geholpen (je maakt wat mee als begeleider) en een duwtje in de goede richting gegeven. Na een verder probleemloze klim bovengekomen en lekker koffie met vlaai genomen. We zaten er nog niet of er kwam een enorme bui naar beneden, geweldig om te zien hoe anderen daarin aan het ploeteren waren om de droog plekje te vinden.

Uiteindelijk brak de zon door en hebben we het laatste stukje naar boven gefietst voor een groepsfoto. Daarna de afdaling aan Belgische zijde gedaan, hierbij de hoogste snelheid van ons rondje bereikt, 67,32 km/uur. Wat betreft België, dit is werkelijk waar het mooiste deel van het rondje, een aanrader dus. Het laatste stuk naar huis bestond uit zoeken naar de juiste weg en op tijd binnen zijn voor de bui. Het was zo donker zodat we elkaar nauwelijks konden zien. Gelukkig viel de regen in al zijn glorie al ruim voordat we bij het huisje waren. De oudjes stonden al vol ongeduld te wachten voor de deur terwijl ik rustig de huissleutel aan het zoeken was. Nou de commentaren waren niet van de lucht (beetje muppets gevoel had ik).

Binnengekomen hebben we eerst de broccolitaart van Monique opgewarmd, we hadden tenslotte geen lunch gehad, en heerlijk opgegeten. Monique bedankt. Na de late lunch even douchen en klaarmaken voor het diner. Wederom beneden gegeten bij onze vriend. Wat een gastheer deze eigenaar, hij gaf de complete zestig plus brigade een compliment dat ze er jong uitzagen. Ik heb de beste man gelijk het adres van Hans Anders gegeven. Twee brillen voor één prijs.

Al met al een geweldige dag waarin we weer een enorme teamspirit met elkaar ten toon hebben gespreid. We gaan zo evalueren, de borrelglaasjes staan al klaar (en de tv is onder luid protest uit gezet). Morgen onze laatste fietsdag, we La Redoute beklimmen, ik ben benieuwd wat de dag weer gaat brengen morgen. Slaap lekker en morgen weer gezond op.

Groetjes van de eenheid Spinners op stap