Maandag 7 september 2015

Vandaag is in het water gevallen. Bij het opstaan regende het en het heeft zich nagenoeg beperkt tot één bui.

Weer een prima ontbijt gehad, verzorgd bij Hans, maar niet Anders maar andere Hans. Treurig naar buiten zitten kijken met elkaar en hoopvol de lucht analyseren. Tijdens deze analyse hoorden we wel heel rare geluiden boven. Eigenlijk niemand durfde naar boven te gaan, uiteindelijk hebben we Errol naar boven geduwd om poolshoogte te nemen. Daar vond Errol onze Jankees die op het eerste gezicht moslim geworden leek te zijn (zie foto). Dat viel achteraf gelukkig mee.

Uiteindelijk om half twaalf het regenpak aangetrokken, de fietsen van stal gehaald en op pad gegaan. De eerste 500m waren veel belovend en droog. Maar tijdens de eerste klim gingen de hemelpoorten open. En hoe, na de klim volgde de afdaling en daar zag je werkelijk geen hand voor de ogen. In het eerst volgende dorpje, Olsberg, een poosje staan wachten in een lokaal bushokje totdat het redelijk droog werd. Zelf waren we reeds doorweeeekt tot aan de bilnaad.

Toch maar weer op de fiets geklommen en doorgefietst naar Brilon. Gelukkig weer volop regen gehad en weinig zicht. In Brilon aangekomen begon de zon opeens te schijnen. Wel raar zo’n ding tussen de wolken door. Met het schijnen van de zon liep de temperatuur ook op. Dus een terrasje opgezocht en koffie met torte genomen, daar waren we wel aan toe inmiddels. Ik heb gelijk even van de gelegenheid gebruik gemaakt om m’n schoenen leeg te gieten en m’n sokken uit te wringen.

Gelukkig begon het net weer te regenen toen we op de fiets stapten, we beginnen het gewoon heerlijk te vinden dit weer. Wel unaniem besloten om de rit af te breken en de kortste weg naar huis te nemen. Dat kortste bleek reuze tegen te vallen, na behoorlijk wat omzwervingen en vragen toch de weg terug gevonden. Rond 14.00 uur waren we thuis.

Eerst even douchen en toen leek het ons wel leuk om toch even naar Brilon terug te gaan voor wat site seeing. Met z’n allen in de olieboot en op stap, wel lekker droog en warm die wagen. In Brilon aangekomen de auto geparkeerd en lekker wandelen. Brilon blijkt echter niets anders te hebben dan dat ene leuke pleintje waar we reeds koffie hadden gedronken. Daarom staat het ook in geen enkele reisgids waarschijnlijk. Wat ze wel hebben is een afdeling zéér lelijke mensen, tjonge jonge, wat liepen daar lelijke mensen rond. En niet één maar hele hordes, wij vielen helemaal in het niet in deze omgeving. Op een gegeven moment werden we aangesproken door zo’n lelijke man. Hij stelde Hans S een vraag maar wat ie bedoelde zijn we nog niet helemaal uit. Hans S dacht dat ie z’n fiets kwijt, ik twijfel er of ie dat goed heeft begrepen. Dus, gillend naar huis na het nuttigen van een biertje en choco.

Thuis even een tukkie gedaan (Jankees en Errol gingen borrelen), hadden we nodig. Rond 19.00 uur naar ons stamhotel voor het laatste avondmaal. Heerlijke soepjes, schnitzels en koffie mét genomen. Eén van de maaltijden bleek achteraf behoorlijk bedorven te zijn geweest. Onze Jankees kreeg een partij last van winderigheid. Hij kan het zelfs niet meer afdeppen met een kaiserbolletje brood. In eerste instantie liet er één in de kamer waarna we aan blok zijn verhuisd naar de keuken. Je kon de geur proeven en we zijn bang dat we de borg niet terug krijgen omdat die geur zich heeft vastgezet op wanden en plafond. Het was in de keuken een tijdje rustig, maar uit het niets kreeg weer last van broekhoest. Je raad het al, hij zit nu alleen in de keuken en heeft een omgangsverbod met ons gekregen.

Morgen misschien een laatste ritje en dan weer op huis aan. We zijn aan het tossen wie Jankees in de auto krijgt en hopen dat ie uitgewind is. Wellicht gaan er een aantal met de trein.

Al met al weer een enorm leuk uitje gehad waarvan het fietsen in het water is gevallen maar de stemming geen moment is weggeweest. Morgenavond of woensdag nog een afsluitend verslag van onze belevenissen op dinsdag. Wij hopen dat we lezers een beetje sfeerbeelden mee hebben kunnen geven.

Tot gauw,

Spinnersopstap