De laatste fietsdag

Vandaag de laatste etappe met de club. Gisteravond besloten dat de rit naar Cap Formentor moest gaan. Ik schrijf dit blog momenteel terwijl onze Oliemagnaat rusteloos in de ronde loopt. Als gevolg van volledige zelfoverschatting gisteren heeft de beste man overal!! kramp. Gelukkig kunnen we hem tips geven wat je daar het beste tegen kan doen, je bent hier tenslotte als team!!

Vanochtend heeft uw reporter het voortouw genomen. De wekker stond op kwart voor acht. Gelijk bed uit en de hele ploeg wakker gemaakt. Nou, de protesten waren niet van de lucht, het duo wat gisteren Sa Calobra had gedaan had duidelijk punten zat. Toch even wat peptalk gehouden (en gedreigd dat ze volgend jaar niet meer mee mochten). Tevreden draaiden ze toen om. Toen de bedden maar op de kant gezet en onder luid protest kwamen ze aan het ontbijt.

Zoals gewoonlijk was het ontbijt in het geheel niet voorbereid. Dit ondanks dat onze Oliemagnaat claimt dat ie al uren wakker is elke ochtend. Geen warm water voor de thee, geen koffie en ook de oven stond pal op temperatuur. Uw reporter pakt dan die taak, behoorlijk verdrietig uiteraard, dan maar weer op.

Het ontbijt verliep redelijk vlekkeloos en de sfeer was als altijd uitstekend. Om 9 uur (u leest het goed) op stap. De navigatie van uw reporter verliep vanochtend niet geheel vlekkeloos. Na enige omzwervingen toch bij de Lidl in Polenca aangekomen. Uw reporter parkeerde aan de linkerzijde en u snapt het al, de Oliemagnaat 50 meter verderop rechts. Wel handig als je de spullen over twee auto’s verdeelt. Nog snel even bananen gekocht bij de Lidl en weer op stap. Een kleine 10 km vlak om in te rijden. Nou, dat had het komische duo van gisteren ook wel nodig, de oe’s en aa’s waren niet van de lucht. Toen uw reporter aangaf dat hij even een sanitaire stop moest maken waren ze overgelukkig.

Uiteindelijk redelijk opgewarmd aangekomen aan de voet van de klim. Daar geldt één regel, ieder voor zich. Zo geschiedde en na een half uurtje waren we allen boven. Even kort overleg en weer door. Adembenemende vergezichten onderweg, geweldig. Helaas zat het weer erg tegen, strak blauwe lucht en 28 graden, afzien dus. Rond de klok van twaalf bij Cap Formentor aangekomen waar we direct contact hadden met een Duitse dame die we onderweg tegen waren gekomen. We keken elkaar aan en wisten het zeker, die ruilen we tegen de Oliemagnaat (de foto’s blijven binnen ons team).

Even iets gedronken met een kleine versnapering (a € 45,-, de geldontwaarding heeft hier hard toegeslagen). Toen weer in omgekeerde richting, vol gas, naar de Lidl. In no time waren we beneden, sommigen gingen zo hard dat ze op twee wielen door de bocht gingen. Bij de Lidl hebben we de auto van Hans W gevuld met onze fietsen in de hoop dat het nu een keer zou lukken om goed te rijden. We hadden Jankees meegestuurd om een oogje in het zeil te houden.

We vertrokken gelijk en bij Concell namen we zwaaiend afscheid en hadden fingers crossed op de goede afloop. Terwijl de gedesoriënteerden onderweg waren om de fietsen in te leveren hadden de overigen de zware taak om het fort te verdedigen. Nou dat viel niet mee, het was inmiddels 29 graden geworden. We stonden met ons rug tegen de muur maar hebben uiteindelijk toch maar een biertje genomen. Want drink gerust maar dan met maten. Onze beslissing om een versnapering te nemen was geen verkeerde, het gouden duo bleek de weg volledig kwijt geraakt te zijn. Dus nog maar een versnapering genomen. Uiteindelijk kwamen ze volledig uitgedroogd bij de Villa aan waar we ze gelijk aan het infuus hebben gelegd.

Aan het zwembad een heerlijke evaluatie gehouden, allemaal volledig ontspannen. En inderdaad als je terugkijkt kun je niet anders stellen dan dat we bevoorrecht zijn. Vijf prachtige dagen gehad, veel gefietst maar ook heel veel plezier gehad en gelachen. In deze stemming een heerlijk afsluitend diner gehad bij de lokale Italiaan (in Spanje). De stemmen gaan op om volgend jaar nogmaals Mallorca met ons bezoek te verblijden (wat kan die Jankees trouwens boeren).

Morgen naar huis. Weer hele mooie herinneringen gemaakt met elkaar. The Notary weer in conditie als vanouds. The Banker still going strong. De Oliemagnaat oersterk als altijd (maar wel met kramp). The Account geeft nooit op. Uw Reporter volop genietend van alle perikelen.

Zoals eerder gezegd en gezwegen, een topteam waarin de balans meer dan perfect is. Geen onvertogen woord en elkaar volledig aanvoelend en aanvullend. Tot volgend jaar, wij hebben en nu al zin in.