Vanochtend vroeg op voor vertrek. Iedereen was er ruim voor 07.00 uur om de auto’s te laden. Ruim een half uur bezig geweest om alle voedselpakketten te stapelen hetgeen uiteindelijk toch gelukt is. Tot slot de fietsen nog op de dragers gezet (daar gaat het tenslotte om) en afscheid genomen van de dames. Met tranen in onze zijn we weg gereden.

De strijd begon reeds bij de oprit van de A9. Eén van de twee auto ging er met een wheely vandoor. Voor we er erg in hadden was die aan de horizon verdwenen. Later, ergens net voor Utrecht werden we wederom ingehaald door diezelfde wagen. Wellicht toch een afslag gemist?

Eindelijk na 1,5 uur kwamen we voorbij Eindhoven een restaurant tegen. Tijd om even bij te kletsen, we hadden elkaar tenslotte al een poosje niet gezien. Eén koffie en gebak verder opgestapt voor het laatste traject. Uiteindelijk om 11.00 uur bij het bungalowpark aangekomen. Bij aanmelding bij de receptie kregen we gelijk de sleutel van bungalow 141. Kan ook niet ander als je als baliemevrouw vijf hele knappe kerels aan de balie hebt staan.

Eerst het huisje even ingericht, toen koffie met koek, daar waren we ook echt aan toe. Toen omkleden en op de fiets. Klaar om Limburg plat te fietsen. De fiets TomTom ingesteld en op stap!! Wat een prachtig deel van Nederland om te fietsen. Vanuit onze bungalow zo rechtstreeks op de Cauberg af.

Bijna boven gekomen misten we Errol. Dejavu? Wel raar, dit jaar waren we speciaal met een klim begonnen, dit om Errol ook eens dat gevoel te geven. Dus toch maar omdraaien en terug. En daar stond Errol, naast z’n fiets. Hij twee lekken in z’n achterband!! Nader onderzoek wees uit dat de band volledig was uitgedroogd (wat Errol zelf nooit is overkomen) en vele scheuren vertoonde. Goede raad was duur en uiteindelijk zijn we Cauberg weer afgedaald om een nieuwe achterband te kopen. Met enige uren vertraging zijn we dan toch uiteindelijk vertrokken.

De rit was fantastisch, de routeplanner werkte prima af en toe. Dus veel zoekwerk naar de juiste weg. In Valkenburg heerlijk gegeten, uitsmijters e.d., en daarna nog de nodige (klim) kilometers gemaakt.

Wat erg indrukwekkend was, was de militaire begraafplaats in Margraten. Kwamen we onderweg tegen en hebben we een bezoek aan gebracht. Erg onder de indruk hebben we de laatste kilometers naar huis gefietst.

Thuis aangekomen, de klim naar de bungalow was de zwaarste van de hele dag (mijn hemel), waren we wel aan een hartversterkertje toe. De fles Corenwijn was een prima begin om de avond in te luiden. Na nog een paar biertjes toch maar even gedoucht voordat we uit eten gingen. Een heerlijke maaltijd (met senioren korting, voordeel met die oudjes dus) hebben we gegeten, soepje, hoofdgerecht en ijs toe. Als afsluiting nog even koffie ++ genomen. Toen snel naar huis om het blog te vullen. Tenslotte is het thuisfront ook erg nieuwsgierig.

Wij slaan de koffie nu over en gaan de dag evalueren en tactiek voor morgen bespreken.

Groeten uit mooi Limburg,

De spinner op stap